Afrika kıtası, tarih boyunca zengin kültürel ve dini mirasıyla dikkat çekmiştir. Ancak, 19. yüzyıldan itibaren artan Hristiyan misyonerlik faaliyetleri, bu mirası derinden etkilemiş ve çok büyük zararlar vermiştir. İslam perspektifinden bakıldığında, misyonerlerin Afrika’da neden olduğu tahribat daha net bir şekilde görülmektedir.
İslam, her toplumun kendi kültür ve geleneklerine saygı göstermeyi öğretir. Ne yazık ki, misyonerler Hristiyanlığı yaymak adına yerel halka ait her türlü argümanı yok saymış veya onları şeytanlaştırmıştır. Bu durum, yerel halkların geleneklerinin ve kültürel kimliklerinin zayıflamasına yol açmıştır. İslam’ın hoşgörü ve farklı inançlara saygı ilkesi, misyonerlik faaliyetlerinin bu tutumuyla çelişmektedir.
Dilin korunması ve geliştirilmesi de İslam’ın önem verdiği konulardan biridir. Misyonerler, Hristiyanlığı yaymak amacıyla yerel dillerde dini metinler yazsalar da, Batı dillerini yaymaya çalışarak yerel dillerin ve edebiyatın bozulmasına neden olmuşlardır. Bu durum, kültürel çeşitliliğin azalmasına ve yerel kimliklerin zayıflamasına yol açmıştır.
İslam, aile ve toplum yapısının korunmasını ve güçlendirilmesini vurgular. Ancak misyonerler, Hristiyanlığı yayarken genellikle Batılı değerleri ve yaşam biçimlerini de beraberinde getirmişlerdir. Bu, geleneksel sosyal yapıları ve toplumsal normları bozmuş, topluluklar içinde çatışmalara ve bölünmelere yol açmıştır.
Ekonomik alanda da misyonerlerin olumsuz etkileri olmuştur. İslam, ekonomik adaleti ve toplumsal refahı savunur. Misyonerlerin, tarım ve el sanatları gibi geleneksel ekonomik faaliyetlerin yerini yeni ekonomik faaliyetlerle değiştirmeleri, yerel ekonomilerin istikrarsızlaşmasına ve geleneksel ekonomik yapının çökmesine neden olmuştur.
Misyonerler, sıklıkla sömürgeci güçlerle işbirliği yapmışlardır. İslam, adalet ve zulme karşı durmayı öğretir. Misyonerlerin, yerel halkların sömürgeleştirilmesine ve baskı altında tutulmasına katkıda bulunmaları, bu ilkeyle çelişmektedir. Ayrıca, misyonerler yerel politik süreçlere müdahil olmuş ve kendi çıkarlarına uygun yerel liderleri desteklemişlerdir. Bu, yerel yönetim yapılarının bozulmasına ve bağımsız politik gelişim süreçlerinin engellenmesine neden olmuştur.
İslam, bireylerin kendi kimliklerine ve inançlarına saygı gösterilmesini savunur. Misyonerlerin yerel halklara dayattığı Batılı değerler ve Hristiyan inanç sistemi, birçok Afrikalının kimlik krizine girmesine neden olmuştur. Geleneksel inançları ve yaşam biçimleri ile Batılı değerler arasında kalmak, birçok insanın psikolojik olarak zorlanmasına ve kendine yabancılaşmasına yol açmıştır.
Misyonerlerin faaliyetleri, Hristiyanlığı kabul edenler ile yerel inançlarını sürdürenler arasında gerilimlere ve çatışmalara neden olmuştur. İslam, barış ve kardeşliği teşvik eder. Bu toplumsal gerilimler, İslam’ın bu temel prensibi ile uyumlu değildir ve ailelerin ve toplulukların bölünmesine yol açmıştır.
Misyonerlerin Afrika’daki faaliyetleri, İslam perspektifinden değerlendirildiğinde, kültürel, sosyal, ekonomik ve politik açıdan çeşitli zararlar vermiştir. Yerel kültürlerin zayıflatılması, ekonomik yapıların bozulması, toplumsal çatışmaların artması ve sömürgeciliğin desteklenmesi gibi olumsuz etkiler, misyonerlik faaliyetlerinin Afrika toplumları üzerindeki derin ve karmaşık izlerini göstermektedir. İslam, farklı inançlara ve kültürlere saygıyı, adaleti ve toplumsal refahı savunurken, misyonerlik faaliyetlerinin bu değerlere aykırı olan yanları, geçmişte yapılan hatalardan ders çıkarılarak gelecekte daha duyarlı ve adil politikaların geliştirilmesine vesile olmalıdır.
Unutmayalım ki, İslam’ın öğrettiği hoşgörü, adalet ve kardeşlik, toplumların barış ve refah içinde yaşaması için en sağlam temelleri oluşturur. Bu değerler ışığında, Afrika’da ve Dünyanın her yerinde daha adil ve insani yaklaşımlar için “İnned Dine İndallahil İSLÂM” Şüphesiz ALLAH katında tek din İslam’dır. (Ali İmran Suresi 19. Ayet)
