Ev hapsi, mahkemeler tarafından verilen hapis cezalarının, bireyin kendi evinde geçirmesini ifade eden bir uygulamadır. Bu durumda, mahkeme tarafından ev hapsine mahkum edilen kişi, hapis cezası süresince konutunu terk edemez. Bireyin ceza süresi boyunca evinden çıkıp çıkmadığı, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki uygulamaları örnek alırsak, genellikle elektronik kelepçe sistemiyle takip edilir.
EV HAPSİ HANGİ DURUMLARDA UYGULANIR?
Ev hapsi, çeşitli durumlarda sıklıkla tercih edilen bir ceza yöntemidir:
Adli Kontrol Tedbiri Olarak:
Soruşturma veya kovuşturma aşamasında, tutuklamaya alternatif olarak daha hafif bir önlem olarak uygulanabilir. Bu, kaçış riski olan veya delilleri karartma potansiyeli taşıyan kişiler için geçerlidir.
Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması (HAGB) Durumlarında:
Özellikle ilk defa suç işleyen veya pişmanlık duyan bireyler için, ceza infazı yerine ev hapsi tercih edilebilir.
Hafif Suçlarda:
Şiddet içermeyen suçlar (örneğin, dolandırıcılık ve sahtecilik) için, genellikle hapis cezasıyla sonuçlanabilecek durumlarda ev hapsi uygulanabilir.
Hasta veya Yaşlı Kişilere:
Cezaevinde kalması sağlık açısından risk taşıyan bireylere ev hapsi kararı verilebilir.
Hamile Kadınlar ve Küçük Çocuk Sahibi Kadınlar:
Bu gruptaki bireylerin cezaevinde tutulmasının sağlık açısından olumsuz sonuçlar doğurabileceği durumlarda ev hapsi uygulanabilir.
Bu kararlar, hâkimin takdirine ve olayın özel koşullarına bağlıdır. Cezanın niteliği, bireyin sabıka kaydı ve söz konusu suçun özelliği gibi faktörler göz önünde bulundurulur.
